O tym, jak można opisywać niezwykłe postacie

 

Ukryte życie przyborów szkolnych 

Czy wdaje się Wam czasami, że Wasze przybory szkolne mają swoje tajemne życie? Niepostrzeżenie giną, zmieniają właścicieli oraz swoje położenie. Kto tego doświadczył z zainteresowaniem powinien przeczytać pierwszą część opowiadania z cyklu "Przygód zaczarowanego ołówka Olka". Autorkami są cztery niezwykłe Czwartoklasistki: Maja, Wiki, Madzia i Wika. 

Przygody zaczarowanego ołówka Olka

Trafiłem do piórnika

W dużym, kolorowym piórniku mieszkał zaczarowany ołówek Olek. Razem z nim znajdowała się tam strugaczka Kaśka – ogromna złośnica, która gdy strugała kredki ze złości łamała im rysiki. Następną przegródkę zamieszkiwała gumka Paulina, która byłą gimnastyczką i potrafiła rozciągać się w lewo i prawo. Ich współlokatorkami były kredki bliźniczki, które mimo uderzającego podobieństwa, miały całkiem różne charaktery. Gdy zielona była spokojna, to różowa biegała w tę i we w tę, gdy biała była radosna i miła, to czarna tonęła w smutku. Można by jeszcze dużo o nich opowiadać, ale było ich za dużo. Mieszkańcy piórnika bardzo bali się nerwowych nożyczek Nikodema. Natomiast w zgodzie żyli z przyjaznym cyrklem Cyrylem, długą linijką Leną, lepkim klejem Kubą i elokwentnym piórem Piotrem.

Przejdźmy do opowieści o naszym ołówku. Olek został wyprodukowany w Chinach, był jedynym czerwonym ołówkiem w wyprodukowanej partii. Stał on dniami i nocami w sklepie pana Cink – Ciong – Hong. Jego życie nabrało wyrazu, gdy do sklepu przyszedł nadworny czarodziej samego cesarza chińskiego. Mag przechodząc obok Olka upuścił na niego swoją różdżkę. Nagle zwykły ołówek zaczął słyszeć, czuć, widzieć, a na dodatek myśleć. Wyrosły mu małe ręce i chudziutkie nóżki. Ciekawski Olek postanowił zwiedzić cały sklep. Sprawnie wyskoczył z kubeczka, w którym się znajdował i pobiegł przed siebie. Potknął się o okładkę jednego z zeszytów i wpadł do kolorowego piórnika. Bardzo się wystraszył, ale postanowił się przywitać, otworzył usta i okazało się, że może mówić:

- Cześć, jestem ołówek Olek, a wy jak się nazywacie? – powiedział niepewnym głosem.

Wszyscy zaczęli się przekrzykiwać i się przedstawiać. Olek usłyszał imiona: strugaczki Kaśki, kleju Kuby, linijki Leny, cyrkla Cyryla, gumki Pauliny, pióra Piotra, nożyczek Nikodema i kredek bliźniczek.

W ten oto sposób rozpoczęła się zupełnie niezwykła przygoda, najzwyklejszego ołówka.