Nasze poranki

Kto z Was lubi wcześnie wstawać? Kto z Was lubi poranne wyjścia do szkoły? Jednak myślę, że często po tym niemiłym doświadczeniu, spotyka Was wspaniały dzień. „Poranek” był słowem „kluczem” i inspiracją dla uczniów uczęszczających na koło polonistyczne.

Poranek

Budzę się i ziewam,

Ja nigdy przy tym nie śpiewam.

Jem śniadanie,

A mama woła kochanie.

Czas do szkoły

I zaczyna się kolejny dzień wesoły.

Lekcje matematyki, angielskiego,

Już za dużo tego!

Chcę odpoczynku!

Za dużo tego wysiłku!

Alicja Paluch, 4a

Mój poranek

Gdy się budzę jestem senna.

Gdy się budzę wstaję z łóżka.

Bo gdy ścielę łóżko myślę szkoda,

Że to był tylko sen.

Dzwonek dzwoni

Słońce zamienia noc w dzień.

Mamo jeszcze chwilkę

Rzucę sobie dysko piłkę.

Znowu lekcje.

Czas ucieka.

Może pobawimy się w berka.

A tam pani w okno zerka.

Madzia Wróbel, 4c

Poranek

Gdy się budzę,

słyszę budzik.

Gdy się budzę,

Głośno ziewam,

I tak w kółko.

I tak w kółko.

Jem śniadanko.

Ścielę łóżko.

I tak w kółko.

I tak w kółko.

Gdy się budzę

Mówię nie!

Gdy się budzę

To coś zjem.

I tak w kółko.

I tak w kółko.

Martyna Kajpust, 4c

Ranek

Budzę się.

Budzik dzwoni.

Wstaję z łóżka .

Jem śniadanie

przepyszne, przepyszne.

Ref. Znowu w szkole

Następny dzień

Znowu lekcje

O nie nie.

W szkole matma,

i zadania znowu.

Książki i nauka.

Ref. Znowu w szkole

Następny dzień

Znowu lekcje

O nie nie.

W domu lekcje

i nauka

Słówka, słówka

i matma.

Ref. Znowu w szkole

Następny dzień

Znowu lekcje

O nie nie.

Kamil Kowalski,  4a

Moja poranna rutyna

Znowu wstaję.

Znowu nie chcę iść do szkoły.

Mój pies mnie zabawia.

Idę umyć zęby.

Idę do szkoły, ja nie chcę!

Książki i zeszyty, znowu to samo.

Ja do szkoły nie chcę mamo!

Prace domowe i projekty mnie powoli nudzą.

Drugie śniadanie mi dodaje chęci do nauki.

Wracam ze szkoły, uczę się i tak cały czas.

Klaudia Skrzypek,  5b

O poranku

Poranek wygląda tak – wstaję, jestem senny,

Poranek wygląda tak – wstaję, rozpoczynam gawędy.

Myślę sobie tak: no nie, nie chce mi się.

Myślę sobie tak: chodź, przytulę cię psie.

Robię różne rzeczy: myje się i jem.

Robię różne rzeczy: ubieram się i klucze biorę.

Zaraz z tej senności drzwi nie domknę!

Tak wygląda właśnie moja poranna rutyna.

I codziennie od tego samego się zaczyna.

Artur Wojdak, 5b